Circuit de Wallonie: lekke band

De tweede manche van de Topcompetitie stond vandaag op het programma. In Fleurus werd 170km verreden over 9 kasseistroken en 5 beklimmingen van de Petite Try. Een nijdige helling van ongeveer 800m lang met een maximumpercentage van 17% die in de laatste kilometer lag. Aan de start stonden de betere beloftenploegen, maar ook meerdere profploegen. Zo startte Crélan-Euphonie met onderandere Sven Nys en Maxime Vantomme. Onder een aangename lentezon hield het peloton er een stevig tempo op na in het eerste wedstrijduur. Ik kon me voorin stand houden en verteerde het eerste uur goed. Na één uur koers was er een kopgroep van 11 renners die een voorsprong bij elkaar fietsten van twee minuten. Ook in het vervolg van de wedstrijd zakte het tempo niet. Enkele teams namen de koers in handen en zo was het al twee uur voortdurend lintvorming in het peloton. Na twee uur koers en 6 kasseistroken liet mijn achterband het voor bekeken. Op de kasseistrook van 900m reed ik lek. De ploegauto depanneerde mij en ik kon mijn koers terug verder afwerken. Door die lekke band had ik 30sec achterstand op het peloton. Na 10km chaos tussen de ploegauto's (met o.a. een kettingbotsing) vond ik terug de aansluiting. Veel kracht en spreekwoordelijke pijlen had ik verschoten en dit met nog een halve koers voor de boeg. Klein detail: de aansluiting met het peloton kon ik maken op 5km van de voet van Petite Try. Opschuiven lukte niet meer door het hoge tempo in aanloop naar de steile stuiter en zo kwam ik in de laatste 20 opgedraaid. Daar bekocht ik de inspanning na mijn lekke band en besloten de benen dat het genoeg was. Op zo'n niveau kan ik me nog geen abnormale wedstrijdomstandigheden permitteren. De lekke band heeft mij letterlijk en figuurlijk genekt. Gelukkig blijft de ploegleiding achter mij staan en vertrouwen geven. Pech hoort bij de koers en deze keer was het mijn beurt. De overwinning was voor Sébastien Delfosse van Crélan-Euphonie. Volgende keer beter?