zondag 4 augustus 2013

De wielen draaien...

Het is al een tijdje geleden dat ik nog eens iets van mij laten horen heb - waarvoor mijn excuses-, maar dat wil niet zeggen dat ik stil gezeten heb. Na mijn weekje in de Ardennen ging ik wat koersritme opdoen. Eerst volgende zaterdag gingen we naar Sinaai. De eerste koers na een periode inactiviteit is altijd koffiedik kijken hoe het zal verlopen. Zoals gewoonlijk gaat het er vanaf het begin snel aan toe. Welgeteld vier bochten en een kasseistrook van 2 km zorgden ervoor dat het een uitgestrekt peloton van 100 renners groot was. Halverwege wedstrijd moest ik noodgedwongen de koers verlaten. Bij het aanvatten van de kasseistrook sprong een spaak uit het achterwiel. Enkel op slechte dagen heb je pech, zeggen ze... De eerste koers was dus geen groot succes.


Op naar de volgende en die was op maandag 15 juli in Rumbeke. Naast de Rijksweg naar Roeselare werden de plaatselijke wegen een tijdje afgezet voor onze passages. Een klein maar mooi parcours was er uitgetekend met een hellende strook in kasseien die samen met de wind voor de nodige verbrokkeling ging zorgen. En zo geschiedde... Na een viertal ronden ontstond er een 15-koppige kopgroep met daar kort achter ons peloton van 50 man. Het ging vlot, maar er werd afgezien. Deels door de wind, het ontbreken aan koersritme en de eerste hitte had ik het niet erg gemakkelijk. Toch slaagde ik erin om op een fatsoenlijke manier de koers tot een einde te brengen. Ik werd 4de in het sprintje met mijn groep en goed voor een 27ste plaats van de 60 deelnemers.

Let op de no hander van de Japanese renner achter mij ;-)
Maandag 22 juli hield het kermiscircuit halt in het Oost-Vlaamse Strijpen, nabij Zottegem. Eens rond de Zwalmstreek weet je dat het geen saai vlak parcours gaat worden. Weinig vlakke stukken en een kuitenbijter van 500m lang met de naam 'De Vlamme' gingen ongetwijfeld voor vuurwerk zorgen. Ene Bart De Clercq (profrenner bij Lotto-Belisol) was hier een paar jaar geleden nog laureaat. Vandaag stonden er 61 renners aan de start. Al in de tweede ronde ontstond er een kopgroep van 20(!) renners en door de warmte was het fut in onze groep eruit. Samenwerken lukte niet goed en zo zat het halverwege erop. Een kopgroep dat nog te rap rijdt voor mijn conditie die ik momenteel heb en de warmte zorgden ervoor dat het geen succesvolle namiddag was. Ik besloot om nog door te trainen rond Geraardsbergen zodat ik toch mijn kilometers had. Een nietszeggende 37ste plaats van de 61 starters. Enkele 7 renners reden de koers volledig uit.


De matige prestatie van maandag in Strijpen wou ik zo snel mogelijk achter mij laten en proberen om terug een betere wedstrijd te rijden. Daarom koerste ik donderdag 25 juli in Westrozebeke. Op een rap en vlak parcours kreeg de wind vrij spel. Er daagden 59 renners op in wedstrijd voor elites z.c. en beloften. Na drie ronden met de gas open krulde het peloton zich op een lang lint. De 14de renner kon het wiel van zijn voorganger niet meer volgen en na wat aarzeling ontstaat er zo een kopgroep van 13 renners. Ze kregen lange tijd niet meer dan 30 seconden en op een geheven ogenblik lijkt het erop dat het peloton - door en goede samenwerking - nog de kopgroep bij de lurven gaat vatten. Maar het laatste gaatje van 15 seconden kregen we niet gedicht. De kopgroep versnelde en vier renners moesten lossen. Het peloton kreeg dit in de gaten en er werd slag om slinger gedemarreerd. Met nog drie ronden te rijden was het peloton helemaal in brokken. Ook ik slaagde erin om nog voorop te blijven met een groepje van zes. Een 23ste plaats kon ik nog op mijn naam schrijven na een wedstrijd met een gemiddelde snelheid van 44,5 km/h. Het gevoel betert, nu nog de resultaten.

cc. Bart Devriese
Om koersritme op te doen moet je dus koersen. Veel koersen. Niets dat leuker is als het goed gaat. Voor de derde keer deze week spelde ik een rugnummer op. Nu was het Sint-Maria-Lierde waar ik mijn benen ging pijnigen. Een dorp waar ik al twee keer gekoerst heb. Eenmaal bij de nieuwelingen en eenmaal bij de junioren. Al was het parcours helemaal anders en een stuk zwaarder dan de vorige keren. Met twee klimmetjes en een aantal vals platte stukken was het een zwaar kermiskoersje. Terug reed er in de eerste ronden van de wedstrijd een kopgroep voorop. Maar met 80 renners aan de start waren er genoeg renners die 'goesting' hadden om te koersen. De kopgroep werd bij de lurven gevat en alles was terug te herdoen. Op het lange stuk bergop brak het peloton steeds in twee delen. Iedere keer kon ik me goed vooraan positioneren en kwam ik niet in de problemen. Halverwege koers voelde ik dat de benen al een intensieve koersweek achter de rug hadden, waarvan ik blijkbaar nog niet helemaal herstelt was. Ronde per ronde reden er renners weg uit het peloton en was alles in stukken. Ikzelf bleef ook nog voor het peloton en werd 35ste van de 80 renners in deze zware regionale koers. Voor mijn vierde koers na de examens was dit een fatsoenlijk resultaat. Het gevoel in de koers wordt beter en beter. Dit is enkel positief met het oog op de volgende wedstrijden.


De eerste maand van de vakantie zit er al op en de eerste koers in augustus hield plaats in Aarsele, nabij Tielt. Opnieuw een typisch West-Vlaamse koers: vlak parcours, aankomst na een kasseistrookje, veel bochten en wind... veel wind. Het was een koers waarin enkel beloften mochten starten. Deze koersen worden getypeerd met veel aanvallen en vooral een intervalwedstrijd. Na een paar ronden wat spierballen rollen had iedereen al in de mot wie in vorm was en wie erdoor zakte. Ik voelde mij redelijk goed en kon af en toe eens meeglippen als er een ontsnapping ontstond. Maar niets merkwaardigs of van lange duur. Na 1/3 wedstrijd reed er een kopgroep voorop van 10 renners met daarbij mijn copain Paco Ghistelink. De tien kregen door een gretig peloton niet meer dan 35 seconden. Nog vier renners konden de sprong maken naar de kop van de wedstrijd, maar die moesten onmiddellijk terug afhaken als ze er vooraan nog eens de pees op legden. Op vier ronden van het einde ontsnapte ook ik uit het peloton met 7 andere renners. Naar de kopgroep tijden zat er niet meer in. De voorsprong bedroeg meer dan 50 seconden. Uiteindelijk viel ik net buiten de top-20 en werd ik 21ste van de 52 starters. Paco won de wedstrijd op een indrukwekkende manier.


Zoals je kunt lezen zit er een positieve lijn in mijn resultaten en gevoel in de koers. Hopelijk blijft dit nog een heel stuk beteren en kan ik me eens vroeg of laat laten zien. Komend weekend is er nog een kermiskoers gepland en daarna start de Ronde van Oost-Vlaanderen (14/08 - 18/08). Vooral naar deze meerdaagse kijk ik uit om eens te zien wat ik waard ben in het grotere werk. Hopelijk resulteren de uren die ik afgezien heb in de voorbije koersen in een goed resultaat. We blijven hopen en duwen op de pedalen.

Ik dank u voor het lezen en tot gauw!
Arjen