Ronde van Brugge m.a.w. Examens!

Het is weer die tijd van het jaar... Examens. Kilometers malen achter de schoolboeken op zoek naar de juiste antwoorden die ervoor zorgen dat het een aangename en zorgloze vakantie wordt. Twaalf vakken worden vanbuiten geblokt over een periode van drie weken. Na deze examenperiode (hoop ik) zit het eerste jaar Sportmanagement erop. Daarna gaat de focus terug naar het fietsen. De achterstand van 1 week blok en 3 weken examens zal aanzienlijk zijn. Daarom wordt er rustig opgebouwd naar het tweede deel van het seizoen waar er in de maanden augustus en september nog veel mooie koersen betwist worden en waar ik hoop mijn topconditie terug op te halen.

Ik zal er maar eens aan beginnen. Tot later!

Regionale koers Ruien

In de voormiddag nog een Franse toets afwerken op school in Brugge en in de namiddag koersen. Al stond mijn hoofd niet echt op de Franse test, maar goed. Woensdag werd er dus gekoerst in Ruien, Kluisbergen. Een kleine 4 km van mijn huis. Altijd leuk om over trainingswegen te koersen en als er extra supporters aanwezig zijn. 106 renners stonden aan de start om 115 km af te werken. Door de strakke wind en de smalle wegen lag de snelheid hoog en was ontsnappen moeilijk. Na een paar schermutselingen ontstond er een kopgroep van 15 renners. Meer dan 30 seconden kregen ze echter niet. Op 5 ronden van het einde werd de kopgroep door het peloton terug gevat en was het allemaal te herdoen. Ik probeerde meerdere keren mee te glippen, maar meer dan honderden meters voorop rijden zat er niet in. Ik voelde dat het geen superdag was en hield me kalm in de buik van het peloton. Uiteindelijk reden er nog 15 renners in de slotronden weg. Deze kopgroep hield aan de aankomst 15 seconden voordeel op het peloton. De Australiër Davison haalde het in de sprint van de kopgroep. Ikzelf kon me goed positioneren en sprintte naar de tweede plaats in het peloton. Enkel de Australiër Mc Carthy klopte mij in de pelotonsprint van 70 man.
Goed voor een 17de plaats van de 106 starters. Mijn eerste 'resultaatje' bij de beloften en elite z/c, dankzij de sprintersbenen die ik even kon bovenhalen.

2de plaats in de pelotonsprint

Winderig dagje in de Ronde van Limburg

Onze Lieve Heer Hemelvaart: een donderdag waarop men niet moet werken en kan genieten van een verlengd weekend. Onze Lieve Heer Hemelvaart voor mij: een donderdag waarop ik niet naar school moet en kan genieten van een mooie koers én een verlengd weekend. De Ronde van Limburg stond dus op het programma. Een 205km lange koers over 9 hellingen en 7 kasseistroken in het fietsvriendelijke Limburg. De enige twee "nadelen" hiervan waren dat er een strakke wind stond en dat er 7 continentale profploegen aan de start stonden. Een snelle en lastige wedstrijd lag ons (mij) te wachten. 
Vanaf de start werd het tempo hoog gehouden en was het moeilijk om weg te rijden. Na een uur koers en 47km waren er toch vijftien renners voorop. Door de wind en de hellingen (onderandere de Slingerberg) ontstonden vele kleine groepjes die voor het peloton uitreden. Na 120km was er een eerste peloton voorop van +- 60 renners. Ik zat nog in het tweede peloton dat ook 60 man bedroeg (van de 190 starters). In het eerste peloton zaten maar een paar oudere beloften, de rest waren profs of elite z/c. In mijn groep zaten de meeste leeftijdgenoten , waaronder ex-ploegmaten Geuens en Verschuere, alsook ex-Belgisch kampioen tijdrijden bij de juniors De Gendt en een vijftal profs die een snipperdag namen. Na 160km van de 205 zat onze koers erop. 
Op deze wedstrijd kan ik redelijk tevreden terugblikken. Gedurende de hele koers kon ik zonder veel problemen mij vooraan handhaven en op het einde van het verhaal zat ik op de juiste plaats. Voor met het eerste peloton mee te gaan was de conditie nog niet top genoeg, maar van een slechte Ronde van Limburg kan ik absoluut niet spreken.
Een mooie koers waar ik hopelijk nog een paar keer aan de start kan staan mét een klinkend resultaat.

Circuit de Wallonie: lekke band

De tweede manche van de Topcompetitie stond vandaag op het programma. In Fleurus werd 170km verreden over 9 kasseistroken en 5 beklimmingen van de Petite Try. Een nijdige helling van ongeveer 800m lang met een maximumpercentage van 17% die in de laatste kilometer lag. Aan de start stonden de betere beloftenploegen, maar ook meerdere profploegen. Zo startte Crélan-Euphonie met onderandere Sven Nys en Maxime Vantomme. Onder een aangename lentezon hield het peloton er een stevig tempo op na in het eerste wedstrijduur. Ik kon me voorin stand houden en verteerde het eerste uur goed. Na één uur koers was er een kopgroep van 11 renners die een voorsprong bij elkaar fietsten van twee minuten. Ook in het vervolg van de wedstrijd zakte het tempo niet. Enkele teams namen de koers in handen en zo was het al twee uur voortdurend lintvorming in het peloton. Na twee uur koers en 6 kasseistroken liet mijn achterband het voor bekeken. Op de kasseistrook van 900m reed ik lek. De ploegauto depanneerde mij en ik kon mijn koers terug verder afwerken. Door die lekke band had ik 30sec achterstand op het peloton. Na 10km chaos tussen de ploegauto's (met o.a. een kettingbotsing) vond ik terug de aansluiting. Veel kracht en spreekwoordelijke pijlen had ik verschoten en dit met nog een halve koers voor de boeg. Klein detail: de aansluiting met het peloton kon ik maken op 5km van de voet van Petite Try. Opschuiven lukte niet meer door het hoge tempo in aanloop naar de steile stuiter en zo kwam ik in de laatste 20 opgedraaid. Daar bekocht ik de inspanning na mijn lekke band en besloten de benen dat het genoeg was. Op zo'n niveau kan ik me nog geen abnormale wedstrijdomstandigheden permitteren. De lekke band heeft mij letterlijk en figuurlijk genekt. Gelukkig blijft de ploegleiding achter mij staan en vertrouwen geven. Pech hoort bij de koers en deze keer was het mijn beurt. De overwinning was voor Sébastien Delfosse van Crélan-Euphonie. Volgende keer beter?